Ben göçmen arabaları üstünde doğmuşum
Kış kıyamet gününde.
Türlü boyalara girmişim.
Bu yaşıma kadar türlü boyalara girmişim.
On beş yıl öğrencilik,
Bir kaç yıl memurluk etmişim.
Gün olmuş ekmekçi dükkânlarını
Hasretle seyretmişim.
Gün olmuş sevda çekmişim
Bu yaşıma kadar türlü boyalara girmişim.

Şimdi tarlalarda güneş vardır,
Karlar donmuştur otların uçlarında,
Artık akşamları dinlenemem
Başım avuçlarında.

İçi korku dolu kış gecesi
Hiç yatağın yok mu sıcak!
Dağları dolduran kır çiçeği
Hangi rüzgârlar seni koklayacak!

Saçlarımı kesip rüzgâra atacağım!
Ta ki haber götürsün bir gün sana!
İçimde bir şeytan var, diyor ki:
Aklına ne gelirse yapsana.

Ben bu şiiri yazdım atlı talimde
Bulunduğum şehir Istanbul'du,
Ağır ağır kar yağıyordu,
Atımın yelesi bulut renginde.

Asardın okulu her sabah
Sen de âşıktın bir zamanlar,
Geceleri sokak sokak gezerdin
Ellerin ceplerinde, yıldızları sayarak.

İnsanın sevdası on beşinde
Horoz şekerlerine güneşlere benzer,
Gülerdi tramvaylarda küçük bir kız
Bekâreti beyaz dişlerinde.

İçi kadın çamaşırı doluydu vitrinlerin,
Allık pudra, frenk altını küpeler,
O tarihte dükkânların önünde
Dalıp giderdin.

1943

Burda çiçekler açmıyor,
Kuşlar süzülüp uçmuyor,
Yıldızlar ışık saçmıyor,
Geçmiyor günler, geçmiyor.

Avluda olta vururum;
Kâh düşünür, otururum,
Türlü hayaller görürüm;
Geçmiyor günler, geçmiyor.

Gönülde eski sevdalar,
Gözümde dereler, bağlar,
Aynada hayalim ağlar,
Geçmiyor günler, geçmiyor.

Dışarda mevsim baharmış,
Gezip dolaşanlar varmış,
Günler su gibi akarmış…
Geçmiyor günler, geçmiyor.

Ey gönül, kuşa benzerdin,
Kafesler sana dar gelir;
Bir yerde durmaz gezerdin,
Hapislik sana zor gelir.

Ey gönül, acayip huyun,
Boğazından geçmez tayın,
Acır testindeki suyun;
Aklına nazlı yâr gelir.

Gözlerin uzağa bakar,
Kimden ne beklediğin var?
Yâr semtinden gelen rüzgâr
‘Seni unuttu!.. ‘ der gelir.

Bakmazsa senin yüzüne
Çok görme elin kızına;
Dışarda serbest gezene
Hapiste yatan hor gelir.

Göklerde kartal gibiydim,
Kanatlarımdan vuruldum;
Mor çiçekli dal gibiydim,
Bahar vaktinde kırıldım.

Yâr olmadı bana devir,
Her günüm bir başka zehir;
Hapishanelerde demir
Parmaklıklara sarıldım.

Coşkundum pınarlar gibi,
Sarhoştum rüzgârlar gibi;
İhtiyar çınarlar gibi
Bir gün içinde devrildim.

Ekmeğim bahtımdan katı,
Bahtım düşmanımdan kötü;
Böyle kepaze hayatı
Sürüklemekten yoruldum.

Kimseye soramadığım,
Doyunca saramadığım,
Görmesem duramadığım
Nazlı yârimden ayrıldım.

ince bir kaygı
yaşlanan yüzler fotoğrafta
saçları uzamış bir çocuk bahçesi

açtı göğü bir dize
şarkıya dönüştü
tahta iskelenin suskunluğu

avluya süzülen sabahı
tanıştırdım
aynamdaki geceyle

birini mi unutmak zor
bir şiiri mi

Ateş pahası her şey
Ekmek bile elimi yaktı
Gerçi taş kesilmişti mübarek
Bakkalın camlı dolabında dünden beri

Gene en ucuzu sevişmek
Yat kalk dua et
Yaşasın bedava kürtaj
Kahrolsun bekâret

Fokur fokur ediyor
Beynimin çaydanlığı

Bardaklar hazır
Şiir demini aldı

Nerde kaldı bir bak
Şeker dudaklı

Denizler sana benziyor
Gülümsüyorsun
Dalgaların yalıyor kıyılarımı

Çiçekler sana benziyor
Utanıyorsun
Kokun doluveriyor burnuma

Dünya sana benziyor
Dönüyorsun arkanı
Oluyor gece