O bir sakız ağacıydı, alelâde;
Bir gün o yeşil sahile çıktı geldi,
O zaman bu zamandır memnun yerinden;
Seyreder bulutları, göğü, denizi.
Titreşirdi rüzgârla güneşli yaprakları;
Ömür sürdü öyle hoşnut dünyasından,
Aydınlıktan uyku tutmazdı bazı gece,
Motör sesleri duyulurdu uzaklardan.
Tanrı adın işitmedi ömründe;
İnanmadan da madem yaşanıyor diye,
Rüzgârlı bir kıyıda, sevinç içinde,
Yaşamak dururken düşünmek niye ?
Anmadı geçenleri bir defa bile;
Ne uğraşır mesut olan gelecekle ?
Bir avâre misali, günü gününe,
O bir sakız ağacıydı, yaşadı sade.
Şair
Bulunduğu Kitap
Bulunduğu Sayfa
50